Baden in de natuur
Even de natuur in, een moment voor mezelf. Ik ben een echte koukleum. Voelen wat de winterse kou mij doet en hoe ik hier mee om ga. Hoe houd ik mezelf warm? Welke kleding trek ik aan? Wat eet ik om van binnen warm te blijven? Dit alles om de energie hoog te houden en mezelf comfortabel te voelen. Een paar dagen geleden sneeuwde het nog en stond ik op de langlauflatten en op de schaatsen op het natuurijs. Ik zie hoe de natuur transformeert. Niets blijft wat het was. Het gaat zo snel.
Mindful
Ik overnacht in een Tiny house en er is een kacheltje. Het vraagt om mindful te zijn . Met aandacht maak ik de haardkachel aan. Ik had dit nog nooit gedaan, maar was ervan overtuigd, dat “alles wat je aandacht geeft groeit” en het gaat me vast zou gaan lukken. De vlammen gaan als trapjes omhoog en zo leg je ook de takjes bij het aanmaakblokje neer. Dan leg je er nog een blokje hout bij en het gaat branden. Vrij snel is de warmte vanuit de kachel voelbaar. Als het hout is opgebrand, moet er weer opnieuw hout opgegooid worden. Ook nu vraagt de kachel om aandacht. Welke houtblokken zijn opgebrand en welke nog niet? Ik leg het hout weer goed neer, zodat het nog even kan branden en ik kan gaan genieten van de warmte. Als de kachel uitgaat, dan daalt de temperatuur snel naar een graad of 11 in het Tiny house.
Ik besluit een kopje thee te zetten. Normaal zet ik de waterkoker aan, maar nu vul ik de fluitketel met het water dat ik van thuis heb meegenomen. Ook nu wacht ik mindful totdat het keteltje gaat fluiten. Daarna geniet ik van mijn heerlijke verwarmende kop thee.
Rust in het hoofd
Ik merk dat mijn hoofd tot rust komt. Geen computer en minimaal telefoon, eigenlijk alleen voor de nood. Ik lees een boek en geniet van het geknisper van de kachel en heerlijke geurkaarsjes. Op de achtergrond hoor ik een uil en af en toe het gekrijs van een reiger. Verder is het stil. Ik geniet van de rust.
Transformatie
De volgende ochtend heeft het geregend, alles is drassig nat. De sneeuw smelt en de regen spoelt alles weg. Buiten schudden de schapen hun natte vacht droog. Als ik naar buiten ga voel ik wat de natuur met me doet. Het vraagt mij goed te voelen en aanwezig te zijn in het moment. Ik wandel een eindje en een konijn schrikt op van mijn stappen. In de verte hoor ik hoe de vogels elkaar waarschuwen voor naderend gevaar. Ik voel aan de wind, dat de temperatuur warmer begint te worden. Als ik weer naar binnen ga trek ik mijn schoenen uit op de mat en stap in mijn droge warme pantoffels.
Ik besluit een warme lunch te maken. Een broccoli en prei kook ik in bouillon op een gaspitje. Het is heel eenvoudig, maar precies goed wat ik nodig heb. Daarna maak ik afwaswater klaar met gekookt grondwater. Het schiet niet op, ik doe het vast niet efficiënt. Maar ach wat maakt het uit. Vandaag heb ik alle tijd. Ik hoef nergens heen en heb geen haast. Wat een heerlijk gevoel, ik hoef alleen maar te zijn!
We bouwen één huisje om tot sauna en stoken de kachel op naar 50 graden. De buitendouche wacht. Het ijs op het meer is bijna gesmolten en nodigt uit om af te koelen. Ik besluit om een ijs bad te nemen en daarna te gaan genieten van een goed gesprek en een goed boek. De volgende dag breekt de lente al aan. De vogels fluiten volop, de zon geeft warmte en de krokussen schieten uit de grond. Langzaam breekt de tijd weer aan, dat we uit ons winterholletje komen en mogen genieten van het ontwaken van een prachtige lente.
Carpe Diem
Pluk de dag
